Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Για τους δρόμους τους μικρούς

Θέλω να βρω ένα ποίημα που να μιλάει για δρόμους
Όχι  για ανομολόγητα πάθη του γελοίου γένους των ανθρώπων
Μόνο για δρόμους
Όχι για δρόμους μεγάλους και πολυσύχναστους
Μόνο για κείνα τα δρομάκια τα παράπλευρα από τις ασφάλτους
Και τις εθνικές οδούς
Στρωμένα με χώμα ,πλαισιωμένα με τα χλωμά δεντράκια
Αυτά που βλέπεις απ το τζάμι και το μάτι σου χάνεται στις άκρες του ορίζοντα
Ενός ορίζοντα μαβί ,με υγροκιτρινισμένα φύλλα ,με την ανάσα του παγετού
Που εκτείνονται σε προορισμούς άγνωστους ,ασήμαντους
Περπατημένα από ανάγκη ,από βιοπορισμό ,χωρίς την αίσθηση
Χώμα και λάσπη και νερό ,χαλαζίας και κάτασπρο ,οι αντανακλάσεις του καφεπράσινου
Και δίπλα σου αυτά τα απομεινάρια ξύλου ,που έμελλε να στήσουν αυτή την εικόνα
Και η μυρωδιά της αλήθειας ,καθώς χουφτώνεις με λύσσα το αυτί σου
Να αφουγκραστεί την τελετουργία της στιγμής
Της ψυχής
Που πάλλεται αργοσβήνοντας μέσα σε αχνισμένα χωράφια
Πίσω από ρυάκια και κανάλια ,τα κοάσματα και οι τριγμοί
Το άγριο στάχυ που δέρνει τον άνεμο
Και τα ζωύφια που αναστατώνουν τους αμανίτες
Υπάρχουμε και εμείς



Δεν υπάρχουν σχόλια: