Πέμπτη 9 Ιουλίου 2015

Έχω γονατισει



εχω γονατίσει
με πόδια μαχαιρια
που σχιζουν το υπεδαφος
με ματια ανοιχτα
επηρεασμενα απ τις δινες

εχω γονατισει
μπροστα σε σιδερένια πρόσωπα
πισω απ τις σκιές της επανάληψης
υπέκυψα
στους τριγμούς των άυλων,
φλογισμενους ουρανούς
ανωτερες δυναμεις απο το μεσα μου

εσκυψα
πανω σε μαρμαρινες επιγραφες
κάτω απο νεον επιγραφες
κατω απ το βαρος της ανυπαρξιας μου
κεντησα το δερμα
πληγιασα
αποκαμωμενος απ τα απεραντα
τιποτα

πηρα υπσχεσεις ,διαβεβαιωσεις
πως θα βγαλω κλαδιά
μεγαλύτερα απ το χερι μου
πως οι ριζες θα με ενωσουν

εκτελεσα
τα βηματα και τις προτροπες
στενος και ακοσμος ο τρόπος μου
δε δυναμαι
λυπαμαι
να αφουγκραστω την αναγκη
να επιστρεψω την προσοχη

αποθετω ενα βλεμμα
ερωτικο
στην απυθμενη φυση μου
στη φυση των ειδωλων
στις χαρες που εκσφενδονισα
τις επικρατέστερες
 ήρθε η ωρα
να αποσυνδεθω
γαληνια
να επιπλευσω απεγνωσμενα
να χαθω θαραλλεα
με ενα τρομακτικο θορυβο
απουσιας

καληνυχτα ανθρωποτητα

Έμμετρο


ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΚΙ ΑΠΟΧΩΡΩ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΣΤΕΝΟ
ΓΥΡΝΑΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΑΔΕΙΑΝΟ
ΔΕ ΒΛΕΠΩ ΠΙΑ ΕΧΘΡΟ
ΔΕ ΔΕΧΟΜΑΙ ΤΗΝ ΠΑΛΗ
ΑΝΑΜΑΣΑΩ ΤΟ ΚΕΝΟ
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΚΑΙΡΟ
ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΤΡΟΜΑΓΜΕΝΟΣ
ΜΗΠΩΣ ΜΕ ΔΕΙ ΝΑ ΛΑΧΤΑΡΩ
ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΕΑΥΤΟ
ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΔΙΩΓΜΕΝΟΣ
ΚΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΣΠΟΥΔΗ
ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΥ ΚΑΜΠΗ
ΜΟΙΡΑΖΩ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΒΛΕΦΑΡΑ ΒΑΡΙΑ
ΜΕ ΚΑΘΕ ΡΟΥΦΗΞΙΑ
ΣΑΝ ΑΠΕΙΡΟΙ ΧΕΙΜΩΝΕΣ
ΚΙ ΟΛΟ ΣΑ ΒΡΕΦΟΣ ΑΠΟΡΩ
ΠΩς ΕΦΤΑΣΑ ΕΔΩ
ΖΥΓΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗ ΛΗΘΗ
ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΣ ,ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ
ΟΙ ΨΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΗΜΟΙ
ΠΟΥ ΜΕ ΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΠΙΤΙ
ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ
ΞΕΧΑΣΤΗΚΑ ΘΑΡΕΙΣ
ΝΑ ΠΛΕΞΩ ΤΗ ΦΩΛΙΑ ΜΟΥ
ΝΑΧΕΙ ΜΙΑ ΒΑΣΗ ΣΤΕΡΕΗ
ΚΑΙ ΕΓΧΡΩΜΟ ΣΑΣΙ
ΣΑ ΛΥΚΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΒΙΑ ΜΟΥ
ΙΣΩΣ ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ
ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΗ
ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΑ ΝΑ ΒΑΛΕΙ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΔΙΑΦΑΝΟ
ΔΙΑΦΑΝΟΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΩ
ΔΙΑΦΑΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
ΘΑΠΡΕΠΕ ΝΑΧΑ ΜΙΑ ΟΡΜΗ
ΜΙΑ ΕΥΣΧΗΜΗ ΡΟΠΗ
ΣΕ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΤΙΑΧΤΩ
ΝΑ ΑΡΠΑΞΩ ΧΕΡΙ ΣΤΟ ΧΟΡΟ
ΝΑ ΑΓΓΙΞΩ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΤΩ
ΣΕ ΧΩΡΟ ΣΚΟΤΕΙΝΟ
ΧΩΡΙΣ ΜΙΑ ΤΑΜΠΕΛΙΤΣΑ
ΝΑ ΨΗΛΑΦΙΣΩ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ
ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΕ ΤΟ ΧΤΕΣ
ΚΛΕΙΣΜΕΝΕΣ ΣΤΗ ΒΑΛΙΤΣΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΜΙΑ ΡΟΕΣ
ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΜΑΓΙΚΕΣ
ΠΟΥ ΣΤ ΟΝΕΙΡΟ ΜΕ ΒΓΑΖΟΥΝ
ΝΑ ΛΙΩΣΩ, Ν' ΑΦΟΜΟΙΩΘΩ
ΣΤΟΝ ΕΥΠΕΠΤΟ ΑΥΤΟ ΣΩΡΟ
ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΜΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ