Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ξημέρωμα ,κοσμήματα ,νυχτερινό

Ξημέρωμα ,κοσμήματα ,νυχτερινό

Καθώς περπατώ θυμίζω τις λευκές ιαχές των ποδηλατων
Το λευκο που χάνεται πίσω από τσιμεντένιους τοίχους
Τη στροφή στη γωνία, εκεί που ξεδιπλώναμε τις διαμαντένιες θλίψεις
Την έκρηξη της διαύγειας στον ψίθυρο
Κοιμήσου απαλά με πούπουλα στη λεπίδα
Στο συνεχές ξημέρωμα
Σταματώ να σε μυρίσω
Δε χάνεσαι ,στο κλάμα του μωρού
Διαθλάται ο νους και χαυνώνονται τα άκρα
Αναζητήσεις μεγάλων ηπείρων
μέσα στο γρασίδι,μέσα στα χόρτα
στη χορταριασμένη επιφάνεια
Ακριβώς την ώρα που το πέταλο ανοίγει δροσισμένο
και αμβλύνεται ο κορμός
Περίσσεψαν οι σφαίρες οι γυάλινες
Η αντανάκλαση ,το ειδώλιο
Νεκρά κοσμήματα ασάλευτα
Με το νερό να παλλεται
Νερό, λουσμένα κοσμήματα
Φωταψία και θαλπωρή
Λυγισμένα
Κάμπτονται στο μεσημβρινό θέρος
μέχρι να τ' αρπάξει η νύχτα