Τετάρτη 29 Απριλίου 2009

Πέρασαν ..

Πέρασαν οι μέρες που χαμογελούσα .Οι μέρες που ανακτούσα τη σιωπή μέσα από τη νηνεμία των καιρών .Ανάξιος θρόνος γελοία προσμονή των αμοιβών σε ένα μάταιο κυκλικό πανηγύρι ,με σαλτιμπάγκους και φαντάσματα ,τρομαχτικές μορφές και ήπιες δράσεις ας τους τώρα να σε πάρουν απ ‘το χέρι και να σε σύρουν σε κοιτάσματα πίσσας με τα απλωμένα χέρια τους να μισούν κάθε έκφραση πάνω στο καταρρακωμένο σώμα σου ,κάθε μικρό χαμόγελο που αποπειράται να πέσει μέσα στην παγωμένη σου νύχτα ,ας’ τους να παρασύρουν τις νοήσεις με αυτή τη διαστροφική πεποίθηση πως ο νοών θα θυσιαστεί εις χάριν του θεάματος πως κι αυτή η μουσική δεν σου πρέπει ,αυτή που τώρα ακούγεται ,αλλάξτε το ρυθμό το τέμπο τις μελωδίες ,σκοτείνιασε στα έγκατα σου και αναδύεται το άμετρο μίσος ,ανοίξτε τις πύλες τις φωτιάς ,μ ‘ακούτε ,είμαι εδώ , και χάνομαι ,μέρα τη μέρα ,γουλιά τη γουλιά ,χάνομαι στο λειασμένο τοπίο σας ,χάνομαι στις κορεσμένες συγκεντρώσεις σας ,στα ανήλιαγα σας χάδια ,στο ανούσιο σας νάιλον ,στις κομπορρημοσύνες σας και τα κάθε εκτροχιασμένα σας «Ζήτω» ,σ αυτή τη λαίμαργη σιωπή που απειλεί να μας καθιερώσει σαν τις μορφές που αποδιώχναμε μέσα στους ραγισμένους αντικατοπτρισμούς μας ,ναι τα θέλω όλα και όλα τώρα ,πριν να είναι αργά για όλους μας ,ουρλιάζω μανιασμένα πως δεν είναι έτσι ,δεν το είχα φανταστεί ,δεν καταλαβαίνεται, πως το χείλος μας πλησιάζει πως συντρίβετε με μανία τις απελπισμένες μου προσπάθειες ,πως και γω τώρα σας ακολουθώ πειθήνια μέχρι τη νέα μου ανταμοιβή μέχρι να πάρω το μερτικό μου και να μου γλύψετε τις πληγές ,να συναινέσω και να αναβάλλω να συναινέσω και να αναβάλλω να συναινέσω και να αναβάλλω ,να συναινέσω και να αναβάλλω …