Μπροστά στο μελαμψό παιδάκι είμαι παρθένος
Είμαι μωρό που μόλις γεννήθηκε
Διαμαρτύρεσαι
Μήπως ήπιες παραπάνω απ όσο σκέφτηκες
Γιατί διαμαρτύρεσαι ;
Μήπως δεν αφουγκράστηκες τα σημάδια
Δεν θαύμασες τις συναστρίες τις νυχτερινές
Το κεφάλι σου
Δεν σηκώθηκε ποτέ ;
Δεν ταξίδεψες πάνω στα
σύννεφα ;
Εγώ είμαι δυτικός
Όμως δεν σε ξέρω
Δεν σε αναγνωρίζω
Έξω
Όταν βοώδης αναζητάς να κυλιστείς
Όταν αυτοθαυμαζόμαστε
Που ήσουν ;
Δε σ’ έβλεπα
Πέρασε τόσος καιρός
Τόσος και τόσος χαμένος χρόνος
Τώρα ξύπνησα
Δε σε είδα
Με συγχωρείς
Τώρα ξύπνησες
Δε με βλέπεις
Δεν υπάρχουμε μάλλον
Τώρα θα φύγουμε
Εγώ θα φύγω
Σε λίγο
Πέρασα από μέσα σου
Μα δε σε άγγιξα
Το τέλος μπορεί να έρθει
Όπως τα πουλιά που θα ξανάρχονται
Ξανά και ξανά στον κύκλο τους
Μέχρι να βαρεθούν
Μέχρι να φέρουν το τέλος
Εγώ είμαι δυτικός
Δεν έχω να πω τίποτα
Δεν έχω σκοτώσει κανέναν ακόμα
Ούτε έχω σκοτωθεί
Τι θέλεις να σου πω;